Ebu Hanife’nin Vasiyeti
Ebu Hanife zehirlendiğini anlayınca, zindanda ziyaretine gelmiş öğrencilerine, “Ölünce beni gasp edilmemiş bir toprağa gömün!” diye vasiyette bulundu ve vasiyetnamesini yazdırdı:
1-Arap olmayan müslümanların, anadilleri ile ibadet etmeleri meşrudur.
2-Bir insanının mü’min olduğunu ibadeti belirlemez.
3-Kimin cennete veya cehenneme gideceğini Allah’tan başka hiç kimse bilemez.
4-Beşeri (insani) ilişkilerde dindarlık ölçü değildir.
5-Namaz kıldırdığı için para almak helal değildir.
6-İmana dair son sözü Allah söyler.
7-Din için toprak gasp etmek (mülkiyeti başkasına ait bulunan bir malı zorla almak) meşru değildir.
8-Evlenme ve eş seçme hakkı kadının kendisine aittir.
9-Arapça kutsal dil değildir, kutsal olan anlamdır.
10-Allah’ın elçileri, Allah’ın kitabına aykırı konuşmazlar.
11-Kur’ana ve akla aykırı rivayetler, kaynağı ne olursa olsun reddedilir.
12- İslam’da evliya diye bir sınıf yoktur, mü’minler Allah’ın evliyasıdır (dostudur).
13- Cinayetin cezası, mü’min ve kafir için aynıdır.
14-Haram para ile hasenat (hayır işleri) yapılmaz.
15-Zulüm yapan idareciye hediye verilmez, hediyesi alınmaz.
16-İyiliği emretmek, kötülükten alıkoymak farzdır.
17-İslam akıl ve vahiy dinidir. Aklı olmayanın dini de yoktur.
Kaynak: Prof. Muhammed Ebu Zehra, “Ebu Hanife”
