Kur’an’da Allah Kavramının Terkipleri

Kuranda Allah

Kur’an’da Allah Kavramının Terkipleri

    Ömer Faruk KARATAŞ

    İmam-Hatip/Osmaniye

    Kur’an’da, bazılarına günlük hayatımızda ve dini literatürümüzde de yer verilen Allah lafzıyla beraber birçok terkip kullanılmaktadır. Emir-nehiy şeklinde, Allah’ı gösteren farklı zamirler, edatlar, fiiller yahut O’na karşı olumlu-olumsuz haller, O’na nispet edilen isim ve sıfatlara bağlanan terkipler de söz konusudur. Burada sadece kelime, edat, yemin, emir gibi şekillerde Allah lafzına bağlanan terkipler değerlendirilmiştir.   

    1. Doğrudan terkipler:

    Abdullah (19/Meryem, 30; 72/Cin, 19)/İbadullah (37/Saffat, 40, 74, 128, 160, 169; 44/Duhan, 18; 76/İnsan, 6): (Hz. İsa ve Hz. Muhammed için) Allahın kulu/(cennet nimetleri, peygamberler, müşriklerin temennisi, İsrailoğulları için) Allahın kulları;

    Aduvvullah (8/Enfal, 60; 9/Tevbe, 114)/A’daullah (41/Fussilet, 19, 28): (Müşrikler için, Hz. İbrahim’in babası için) Allah düşmanı/(cehennemlik) Allah düşmanları;

    Afallah (3/Al-i İmran, 155; 5/Maide, 95, 101; 9/Tevbe, 43): (Uhud’da mevkilerini terk edenler, geçmişte yapılanlar, esirleri bırakan Hz. Muhammed için) Allah affetti/affetsin;

    (ma) Ahallallah (2/Bakara, 275): (Alışveriş, yenilecek nimetler bağlamlarında) Allah serbest kıldı(ğı);

    Ahdullah (2/Bakara, 27; 13/Ra’d, 25; 33/Ahzab, 15): (Müşriklerce bozulan, müminlerce yerine getirilen, sorumluluk gerektirilen) Allahın sözü (bi, inde edatına bkz.);

    Alaullah (7/A’raf, 69, 74): (Müşriklere anmaları, Allahtan bilmeleri emredilen) Allahın nimetleri;

    (men) Amene/Amentu/Amentum/Amenna billah (2/Bakara, 8, 62, 126, 136, 177, 285; 3/Al-i İmran, 52, 84; 5/Maide, 59, 69; 9/Tevbe, 18; 24/Nur, 47; 29/Ankebut, 10; 40/Mu’min, 84): (Münafıkların riyası, kurtuluş ilkesi, birrin tarifi, her bir müminin özelliği, kabenin imarına müminlerin liyakatı, müminlere söylemeleri emri, havarilerin sözü, ehl-i kitaba müminlerin ifadesi olarak) Allaha inandı/inandım/inandınız/inandık;

    Arzullah (4/Nisa, 97; 39/Zumer, 10): (Hicrete teşvik için, imkan olarak geniş) Allahın arzı (fi edatına bkz.);

    Ayatullah (2/Bakara, 61, 231, 252; 3/Al-i İmran, 101, 108, 113; 4/Nisa, 140; 40/Mu’min, 81; 45/Casiye, 6, 8, 35; 65/Talak, 11): (Yahudilerce ve müşriklerce inkarı ve alaya alınması, talak, Talut-Calut kıssası, ahiret haberleri veren Kur’an, Kitap ehlinden ihtida edenlerin okumaları, müminlere uyarı, peygambere okunan ve onun okuduğu) Allahın ayetleri (an, bi, fi, inde, min edatına bkz.);

    Azabullah (6/En’am, 40, 47; 22/Hac, 2; 29/Ankebut, 10): (Müşrikleri tehdit ve münafıkların tavrı olarak) Allahın azabı (bi, inde, min edatına bkz.);

    Bakıyyetullah (11/Hud, 86): (Hz. Şuayb’ın kavmini uyarısı olarak, yetinilmesi gereken helal olan) Allahın bakıyyesi;

    Def’ullah (2/Bakara, 251; 22/Hac, 40): (Talut-Calut kıssası üzerinden ilahi bir yasa olarak, insanları birbiriyle) Allahın savması;

    Ecelullah (29/Ankebut, 5; 71/Nuh, 4): (Müşriklerin kıyametle ve Hz. Nuh’un kavminin helak ile tehdit edildiği) Allahın belirlediği süre;

    Elhamdu lillah (1/Fatiha, 2; 6/En’am, 1, 45; 7/A’raf, 43; 10/Yunus, 10; 14/İbrahim, 39; 16/Nahl, 75; 17/İsra, 111; 18/Kehf, 1; 23/Mu’minun, 28; 27/Neml, 15, 59, 93; 29/Ankebut, 63; 31/Lokman, 25; 32/Secde, 15; 34/Sebe, 1; 35/Fatır, 1, 34; 37/Saffat, 182; 39/Zumer, 29, 74-75; 40/Mu’min, 65): (Allahın, dünyada ve cennette müminlerin ifadesi, Hz. İbrahim’in/Hz. Nuh’un/Hz. Davud ve Hz. Süleyman’ın/Hz. Muhammed’in, meleklerin ifadesi olarak: Alemlerin Rabbi, rahman-rahim, karşılık gününün sahibi, gökleri ve yeri yaratan, karanlıkları ve aydınlığı var eden, müminleri cennete ulaştıran, yaşlılığında Hz. İbrahim’e, Hz. İsmail ve Hz. İshak’ı veren, müşriklerin iddialarının aksine çocuk edinmeyen, mülkte ortağı olmayan, zillet ve acizliğin gerektirdiği bir yardımcıya ihtiyacı bulunmayan, kulu Hz. Muhammed’e Kitabı/Kur’anı indiren ve onda hiçbir eğrilik yapmayan, Hz. Nuh’u zalim kavmin elinden kurtaran, Hz. Davud ve Hz. Süleyman’ı mümin kullarının bir çoğundan üstün kılan, insanların faydasına kainattaki olan-biteni (gökler-yer, yağmur, bitkiler vs.) yaratıp fonksiyonel hale getiren, melekleri ikişer, üçer, dörder kanatlı elçiler yapan, ahirette müminlere olan vaadini gerçekleştirip cennetten diledikleri yere konmak üzere varis kılan ve onlardan hüznü gideren, muvahhitçe Kendisine kulluk edilmesi gereken) Allaha (dünyada da ahirette de) övgüler olsun;

    Emrullah (4/Nisa, 47; 9/Tevbe, 48; 16/Nahl, 1; 33/Ahzab, 37-38; 40/Mu’min, 78; 57/Hadid, 14; 65/Talak, 5): (Yahudileri Tevrat’a uymaya çağrı, münafıkların fitnesinin def’i ve ahirettekimenfi durumları, Hz. Peygamberin Zeyneple nikahı, helak yasası, talak-iddet hükümleri olarak) Allahın (yapılası) emri/buyruğu (ila, li, ma, min edatına bkz.);

    Enallah (20/Taha, 14; 27/Neml, 9; 28/Kasas, 30): Ben Allahım (ey Musa!);

    Enbiyaullah (2/Bakara, 91): (İsrailoğullarının zamanında öldürdüğü bazı) Allahın peygamberleri;

    Euzu billah (2/Bakara, 67): (Hz. Musa’nın ifadesi olarak) Allaha sığınırım; Me’azellah (12/Yusuf, 23, 79): (Hz. Yusuf’un Zeliha’nın zina teklifine, kayıp malından dolayı ifadesi olarak) Allaha sığınırım;

    Evliyaullah (10/Yunus, 62; 62/Cuma, 6): (Müminlerin özellik, durum ve karşılıkları, Yahudilerin kendileri için iddiaları olarak) Allah dostları;

    Eyyamullah (14/İbrahim, 5; 45/Casiye, 14): (Hz. Musa’ya hatırlatma emri ve müminlere tavsiye olarak) Allahın (dikkat çekici) günleri;

    Fazlullah (2/Bakara, 64; 4/Nisa, 83, 113; 5/Maide, 54; 10/Yunus, 58; 24/Nur, 10, 14, 20-21; 57/Hadid, 21; 62/Cuma, 4): (Zamanında İsrailoğulları, Medine’de menfi haberler yayanlar, Hz. Muhammed, müminler, Hz. Yusuf ve ataları için tevhidi temsil, Kur’anın ve cennetin özelliği, Hz. Aişe’ye ve genelde eşe zina iftirasına karşı müminlere, peygamberlik verilen Hz. Muhammed’e) Allahın lütfu/Allahtan bir lütuf (ma, min edatına bkz.);

    Fıtratullah (30/Rum, 30): (Peygambere ve şahsında muhataplara fıtrat üzerinden tevhid emri olarak) Allahın yaratması;

    Hablullah (3/Al-i İmran, 103): (Sarılıp tutunulması emredilen) Allahın kulbu: Kur’an (min edatına bkz.);

    Halkullah (4/Nisa, 119; 31/Lokman, 11): (Şeytanın tağyir amacı, insanın yapısı ve kainat olarak) Allahın yaratması;

    Hasbunallah (3/Al-i İmran, 173; 9/Tevbe 59)/Hasbukellah (8/Enfal, 62, 64)/Hasbiyallah (9/Tevbe, 129; 39/Zumer, 38): (Uhud’daki takip emri alan sadık müminlerin ifadesi ve ganimet hakkında tartışanları kınama olarak) Allah bize yeter/(Bedir’de Hz. Peygamberi teşvik için) Allah sana yeter/(Hz. Peygambere söylemesi emredilen) Allah bana yeter;

    Haşe lillah (12/Yusuf, 31, 51): (Hz. Yusuf için kadınların şaşkınlık ifadesi ve zinadan uzak durduğu itirafı bağlamında) Allahtan korkarız/Allah için (söylemek gerekirse);

    Haşyetullah (4/Nisa, 77): (Savaştan kaçan münafıkların düşman korkusuyla bir tuttuğu) Allah korkusu (min edatına bkz.);

    Hazainullah (6/En’am, 50; 11/Hud, 31): (Hz. Peygambere söyleme emri ve Hz. Nuh’un ifadesi olarak) Allahın hazineleri;

    Hizbullah (5/Maide, 56; 58/Mucadele, 22): (Allahı, peygamberini ve inananları dost edinen, Allaha ve ahiret gününe iman edip babaları, oğulları, kardeşleri yahut kendi soy-sopları olsalar bile Allaha ve peygamberine düşman olan kimselere sevgi beslemeyen, Allah kalplerine imanı yazdığı ve kendi katından bir ruh ile desteklediği Allahın taraftarı müminler için) Allahın taraftarı;

    Hubbullah/Hubb lillah (2/Bakara, 165): (Müşriklerin putlara olan sevgilerine kıyasla müminlerde daha şiddetli olan) Allah sevgisi/Allaha olan sevgi; Ahibbaullah (5/Maide, 18): (Yahudilerin kendileri için iddiası olarak) Allahın sevdikleri;

    Hudallah (2/Bakara, 120; 3/Al-i İmran, 73; 6/En’am, 71, 88; 39/Zumer, 23): (Yahudilerin ve Hristiyanların din yarıştırmasına, putperest müşriklere karşı Kur’anla gelen tevhid dini İslam için) Allahın yol göstermesi, rehberliği (gayr, min edatına bkz.);

    Hududullah (2/Bakara, 187, 229-230; 4/Nisa, 13; 9/Tevbe, 112; 58/Mucadele, 4; 65/Talak, 1): (Oruç, talak-iddet, miras, zıhar hükümleri ve müminlerin özelliği için) Allahın sınırları;

    Hukmullah (5/Maide, 43; 60/Mumtehine, 10): (Tevrat’ta bulunması ve Medine’ye gelen kadınların sınanması olarak) Allahın hükmü; Hukm (illa) lillah (6/En’am, 57; 12/Yusuf, 40, 67; 40/Mu’min, 12): (Azap, Hz. Yusuf’un tevhide daveti, Hz. Yakub’un tevekkülü bağlamında) Hüküm (ancak) Allahındır;

    Hurumatillah (22/Hac, 30): (Hacla ilgili) Allahın dokunulmazları;

    Huvallah (18/Kehf, 38; 28/Kasas, 70; 34/Sebe, 24; 39/Zumer, 4; 59/Haşr, 22-24; 112/İhlas, 1-4): O Allah (Asıl Rab, Kendisinden başka mabut olmayan, mutlak üstün ve hikmet sahibi, tek, kahhar, gaybı da şahadeti de bilen, rahman, rahim, mülkün gerçek sahibi, kutsal, barış ve esenliğin kaynağı, güvenlik veren, gözetip koruyan, mutlak güç sahibi, düzeltip ıslah eden ve dilediğini yaptıran ve büyüklükte eşsiz, müşriklerin ortak koştuklarından uzak, yaratan, yoktan var eden, şekil veren, güzel isimlerin/sıfatların sahibi, göklerdeki ve yerdeki her şeyin tesbih ettiğ, mutlak güç sahibi, hüküm ve hikmet sahibi, kendine yeten, doğmamış-doğurulmamış, benzeri olmayan);

    İbnullah (9/Tevbe, 30): (Hristiyanların Hz. İsa için, Yahudilerin de Hz. Uzeyr için bir iddiası olarak) Allahın oğlu; Ebnaullah (5/Maide, 18): (Yahudilerin iddiası olarak) Allahın evlatları;

    İsmullah (5/Maide, 4; 6/En’am, 118-119, 121, 138; 22/Hac, 28, 34, 36, 40): (Özellikle hacda ve genel olarak sair zamanlardaki hayvan kesimi sırasında üzerine anıldığında yenmesi, anılmadığında yenilmemesi emredilen) Allahın ismi (bi edatına bkz.);

    Kalellah (2/Bakara, 243; 3/Al-i İmran, 55; 5/Maide, 12, 110, 115, 119; 16/Nahl, 51; 48/Feth, 15): (İsrailoğullarına ‘ölün!’, ‘Ben sizinle beraberim! Andolsun eğer namazı kılar, zekatı verir ve elçilerime inanır, onları desteklerseniz, (fakirlere gönülden yardımda bulunarak) Allaha güzel bir borç verirseniz, elbette sizin kötülüklerinizi örterim ve andolsun sizi, içinden ırmaklar akan cennetlere koyarım! Ama bundan sonra sizden kim inkar ederse, mutlaka o, dümdüz yoldan sapmıştır!; Hz. İsa’ya dünyada müjdeler ve ahirette hesap için; Hz. Muhammed’e tevhid için, ganimet peşindeki münafıklara savaştan geri durmaları için) Allah dedi;

    Kefallah (33/Ahzab, 25): (Savaşta müminlere) Allah yeter;

    Kelamullah (2/Bakara, 75; 9/Tevbe, 6; 48/Feth, 15)/Kelimetullah (9/Tevbe, 49) (min edatına bkz.)/Kelimatullah (6/En’am, 34; 10/Yunus, 64; 31/Lokman, 27): Allahın sözü/Allahın kelimesi-davası/Allahın kelimeleri;

    Katelehumullah (9/Tevbe, 30; 63/Munafikun, 4): (Hz. İsa’ya ve Hz. Uzeyr’e Allahın oğlu sıfatını yakıştıran Hristiyanlar ve Yahudiler, riyakar münafıklar için) Allah onları kahretsin;

    Kitabullah (2/Bakara, 101; 3/Al-i İmran, 23; 4/Nisa, 24; 5/Maide, 44; 8/Enfal, 75; 9/Tevbe, 36; 30/Rum, 56; 35/Fatır, 29): (Tevrat, Kur’an için) Allahın kitabı/(nikah, miras hükümleri, ayların sayısı, kıyamet için) Allahın hükmü (fi, ila, illa, min edatına bkz.);

    La’netullah (2/Bakara, 89, 161; 3/Al-i İmran, 61, 87; 7/A’raf, 44; 11/Hud, 18; 24/Nur, 7): (Kur’ana muhalefet eden Yahudiler, kafir yaşayıp ölmüş, peygamberi dinlemeyen, Allaha karşı yalan uyduran zalim müşrikler, ibtihal edilen Hristiyanlar, önce inanıp sonra inkar eden münafıklar, zina iftirası yemini bağlamlarında) Allahın laneti; Le’anehumullah (2/Bakara, 88; 4/Nisa, 46, 52, 118; 5/Maide, 60; 9/Tevbe, 68; 33/Ahzab, 57; 47/Muhammed, 23): (Kur’ana muhalefet eden, peygamberi alaya alan, müşriklere destek çıkan Yahudiler, şeytan, Allah ve resülünü inciten, yeryüzünde bozgunculuk çıkaran ve akrabalık bağlarını koparan münafıklar, kafir müşrikler için) Allah onlara lanet etsin/etti;

    Maktullah (40/Mu’min, 10): (Kafirler için ahiretteki) Allahın cezası (inde edatına bkz.);

    Malullah (24/Nur, 33): (Mükatebeye teşvik için) Allahın (lütfedeceği) malı;

    Mekrullah (3/Al-i İmran, 54; 7/A’raf, 99; 8/Enfal, 39): (Yahudilerin Hz. İsa’ya, müşriklerin Hz. Muhammed’e kurdukları tuzağın boşa çıkması, müşriklerin emin olmaması gereken) Allahın ince düzeneği (inde edatına bkz.);

    Mennallah (3/Al-i İmran, 164; 4/Nisa, 94; 6/En’am, 53; 12/Yusuf, 90; 28/Kasas, 82; 52/Tur, 27): (Müminler için Hz. Muhammed/tevhid/iman, Hz. Yusuf ve kardeşi, Karun durumunda olmayanlar, cennetlik müminler için) Allahın lütfu;

    Merdatillah/Rıdvanullah (2/Bakara, 207, 265; 3/Al-i İmran, 162, 174; 4/Nisa, 114; 57/Hadid, 27): (Müminlerin genelde, infakta, fısıldaşmalarda amacı, Uhud’daki takip ve müşriklerle karşılaştırması, Hz. İsa’yı takip edenlerden müminlerin durumu bağlamlarında) Allahın rızası (min edatına bkz.); Radıyallah (5/Maide, 119; 9/Tevbe, 100; 48/Feth, 18; 57/Hadid, 27; 58/Mucadele, 22; 98/Beyyine, 8): (Doğrulardan, İslamı ilk önce kabul eden muhacirler ve ensar ile, iyilikle onlara uyan, Hudeybiye’de her ne pahasına olursa olsun peygambere biat eden, Allaha ve ahiret gününe iman edip babaları, oğulları, kardeşleri yahut kendi soy-sopları olsalar bile Allaha ve peygamberine düşman olan kimselere sevgi beslemeyen, Allah kalplerine imanı yazdığı ve kendi katından bir ruh ile desteklediği Allahın taraftarı, iman edip salih amel işleyen müminlerden, Hz. İsa’ya tabi olanlardan) Allah razı oldu; 

    Mesacidullah (2/Bakara, 114; 9/Tevbe, 17-18; 72/Cin, 18): (Allahın adının anılmasını yasaklayan ve onların harabına çalışan müşriklerin uzak tutulması, imarına müşriklerden çok müminlerin daha layık oluşu, Allahtan başkasının/putların anılması bağlamlarında) Allahın mescidleri;

    Mulakullah (2/Bakara, 249)/Likaullah (6/En’am, 31; 10/Yunus, 45; 29/Ankebut, 5): (Talut’un yanında sonuna kadar savaşanlar için) Allaha kavuş(acağından emin ol)anlar/(müşriklerin yalanlaması ve vardıklarındaki durumları, sınamada koyuverenlere uyarı bağlamlarında) Allaha varma-kavuşma: Ahiret;

    Muradullah (2/Bakara, 26, 185; 3/Al-i İmran, 176; 4/Nisa, 26-28; 5/Maide, 41, 49; 6/En’am, 125; 8/Enfal, 7; 9/Tevbe, 55, 85; 13/Ra’d, 11; 33/Ahzab, 33; 39/Zumer, 38; 74/Muddessir, 31): (Sivrisinek temsili, oruç hükümlerinde kolaylık, müşriklerin ahirette eli boş ve azapla karşılaşmaları, dünya hayatında azaba maruz kalmaları ve canlarının kafir olarak çıkması, nikahla ilgili hükümler, müminlerin tevbelerini kabulü, yüklerini hafifletme, münafıkların kalplerini temizlememe, Yahudileri bazı günahları sebebiyle bir musibete çarptırma, hidayetini dilediğinin gönlünü İslama açma, saptırmayı dilediğinin kalbini sıkıştırma, sözleriyle hakkı meydana çıkarmak ve kafirlerin ardını kesmek, hak eden topluluğa önlenemez fenalık, hükümleriyle peygamberin ev halkından günah kirini gidermek ve tertemiz yapmak şeklindeki) Allahın muradı (lev edatına bkz.);

    Nakatullah (7/A’raf, 73; 11/Hud, 64; 91/Şems, 13): (Semud kavmine karşı Hz. Salih’e mucize olarak gönderilen) Allahın devesi;

    Narullah (104/Humeze, 6): (Kendilerini sanki ebedileştirecekmiş gibi mal toplayan ve onu durmadan sayan, insanları arkadan çekiştiren, kaş göz işaretiyle alay eden müşriklerin içine atılacakları) Allahın ateşi (Hutame);

    Nasrullah (2/Bakara, 214; 30/Rum, 5; 110/Nasr, 1): (Sarsıntı yaşamış peygamber ve beraberindeki müminlerin talebi ve müjdelenmeleri, ateşperestlere karşı Bizanslılara, Mekke fethi için) Allahın yardımı (min edatına bkz.); Ensarullah (3/Al-i İmran, 52; 61/Saf, 14): (Hz. İsa’ya davasında) Allahın yardımcıları: Havariler;

    Ni’metullah (2/Bakara, 211, 231; 3/Al-i İmran, 103; 5/Maide, 7, 11, 20; 14/İbrahim, 6, 28, 34; 16/Nahl, 18, 71-72, 83, 114; 31/Lokman, 31; 33/Ahzab, 9; 35/Fatır, 3): (Kur’an, tevhid dini İslam, müminlere lütuf ve bir zamanlar İsrailoğullarına ilahi yardım ve nankörlükleri, kevni-ailevi sayılayamacak kadar çokluğu ve Allahtan bilinmesi gerektiği, müşriklerin inkarı, helal yeme emri bağlamlarında) Allahın nimeti (min edatına bkz.);

    Nurullah (9/Tevbe, 32; 61/Saf, 8): (Kafir müşrikler söndürmek isteseler de tamamlanacak olan) Allahın nuru (vahiy ve tesiri);

    Rabbiyallah (40/Mu’min, 28): (Firavun ailesinden bir müminin Hz. Musa’yı teyit ifadesi olarak) Rabbim Allah; Rabbunallah (22/Hac, 40; 41/Fussilet, 33; 46/Ahkaf, 13): Rabbimiz Allah (dediği için yurtlarından çıkarılan/deyip istikamet üzere olan müminler); Rabbukumullah (7/A’raf, 54; 10/Yunus, 3): Rabbiniz Allah (gökleri ve yeri altı evrede yaratan ve arşa kurulan, geceyi, kendisini durmadan takip eden gündüze katan, güneşi, ayı ve bütün yıldızları da buyruğuna tabi olarak yaratandır);

    Rahmetullah (2/Bakara, 218; 3/Al-i İmran, 107; 7/A’raf, 56; 11/Hud, 73; 30/Rum, 50; 39/Zumer, 53): (İman eden, hicret eden, Allah yolunda cihad eden kimselerin umabileceği, ahirette yüzü ak çıkanların hali, muhsinlere yakın olması, meleklerin Hz. İbrahim ve eşine selamlama dileği, kevni nimetler, ümit kesilmemesi istenen) Allahın rahmeti (min edatına bkz.);

    Resulullah (4/Nisa, 157, 171; 7/A’raf, 158; 9/Tevbe, 61, 81, 120; 33/Ahzab, 40, 53; 48/Feth, 29; 49/Hucurat, 3, 7; 61/Saf, 5-6; 63/Munafikun, 1, 5; 91/Şems, 13) (fi, inde, min edatına bkz.)/Rusulullah (En’am, 124)/Risalatillah (33/Ahzab, 39): (Yahudilerin öldürdük diye iddia etmeleri, Hristiyanların teslisine reddiye bağlamlarında sadece elçi olan Hz. İsa; konumu ve bunu ifade etmesi emri, münafıkların sataşması ve savaştan geri durmaları, Zeyneple nikahı, ev adabı, müminlere hitap adabı ve içlerinde olmasının nimet/imkan oluşu bağlamlarında Hz. Muhammed; kavmine şikayet eden Hz. Musa için) Allahın elçisi/Allahın elçileri: peygamberler/(müşriklerin mucize talebi bağlamında) Allahın mesajları;

    Sadekallah (3/Al-i İmran, 95, 152; 33/Ahzab, 22; 48/Feth, 27): (Bedir ve Hendek’te müminlere zafer vaadini gerçekleştirme, peygambere Hudeybiye rüyası konusunda) Allah doğru söyledi-doğruladı (min edatına bkz.);

    Sahatullah (5/Maide, 80): (Müşrikleri dost edinen Yahudilere) Allahın öfkesi (li, min edatına bkz.);

    Sebilillah (an, fi md.ne bkz.)

    Semi’allah (3/Al-i İmran, 181; 58/Mucadele, 1): (‘Şüphesiz Allah fakir, biz zenginiz!’ diyen Yahudileri ve zıhar yapan kocasını şikayet eden kadını) Allah duydu;

    Sevabullah (28/Kasas, 80): (Karun’un zenginliğine iç geçirenlere öğüt olarak, daha hayırlı olan) Allahın karşılığı (min edatına bkz.);

    Sıbğatullah (2/Bakara, 138): (Müminlerin ayrıcalığı olarak, boyandıkları) Allahın boyası: Tevhid;

    Sıratullah (42/Şura, 53): (Peygamberin rehberlik ettiği) Allahın yolu;

    Sun’ullah (27/Neml, 88): (Sapasağlam olan) Allahın yaptığı;

    Subhanallah (12/Yusuf, 108; 21/Enbiya, 22; 23/Mu’minun, 91; 27/Neml, 8; 28/Kasas, 68; 30/Rum, 17; 37/Saffat, 159; 52/Tur, 43; 59/Haşr, 23): (Hz. Peygamberin ifadesi, müşrikleri kınama, Hz. Musa’ya Sina’da sesleniş, müminlere emir olarak) Allah yüceler yücesidir;

    Sunnetullah (33/Ahzab, 38, 62; 35/Fatır, 43; 40/Mu’min, 85; 48/Feth, 23): (Kendisine farz kıldığı şeyleri yerine getirmesi konusunda peygambere bir darlık olmaması, peygambere muhalefetin, tuzak kurmaların ve bozgunculuğun hüsranla sonuçlanacağı, azap görüldüğünde imanın fayda etmeyecek, inkarcıların ne bir dost, ne de bir yardımcı bulamayacak olması hususlarında) Allahın yasası;

    Şe’airullah (2/Bakara, 158; 5/Maide, 2; 22/Hac, 32, 36): (Safa-Merve tepeleri, hac kurbanlıkları olarak) Allahın (dininin hacla ilgili) nişaneleri;

    Şehadetullah (5/Maide, 106; 65/Talak, 2): (Vasiyet ve talakla ilgili gizlenmemesi gereken) Allahın şahadeti (li edatına bkz.);

    Te’ala/Te’alallah (6/En’am, 100; 7/A’raf, 190; 10/Yunus, 18; 16/Nahl, 1, 3; 17/İsra, 43; 20/Taha, 114; 23/Mu’minun, 92, 116; 27/Neml, 63; 28/Kasas, 68; 30/Rum, 40; 39/Zumer, 67; 72/Cin, 3): (Müşriklerin cinleri/evlatlarını/putlarını Allaha isnatlarından uzak olan, gerçek hükümran) Yüce Allah;  

    Tebarekalah (7/A’raf, 54; 23/Mu’minun, 14; 40/Mu’min, 64): (Gökleri ve yeri altı evrede yaratan ve arşa kurulan/yeryüzünü insanlar için karar kılma yeri, göğü de bina yapan, geceyi kendisini durmadan takip eden gündüze katan, güneşi, ayı ve bütün yıldızları da buyruğuna tabi kılan, farklı aşamalardan geçirerek yarattığı insanlara şekil verip şekillerini güzel kılan, sizi temiz şeylerle rızıklandıran) Yüce Allah;

    Va’dullah (4/Nisa, 122; 10/Yunus, 4, 55; 13/Ra’d, 31; 18/Kehf, 21; 28/Kasas, 13; 30/Rum, 6, 60; 31/Lokman, 9, 33; 35/Fatır, 5; 39/Zumer, 20; 40/Mu’min, 55, 77; 45/Casiye, 32; 46/Ahkaf, 17): (Müminler için cennet, peygambere akıbetin hayırlı olacağı, herkesin yeniden dirilecek olması, müşriklere helak ve azap, Hz. Musa’nın bebekken annesine geri döndürülmesi, zafer olarak) Allahın vaadi;

    Vechullah (2/Bakara, 115, 272; 30/Rum, 38-39): (Kıble, müminlerin infaktaki istek ve amacı olarak) Allahın zatı/rızası (li edatına bkz.);

    Velayet lillah (18/Kehf, 44): (Asıl dayanak olarak) Allaha has velayet/himaye;

    Yedullah (3/Al-i İmran, 73; 5/Maide, 64; 48/Feth, 10; 57/Hadid, 29): (Dilediğine verdiği lütuf, Yahudilerin nahoş cimrilik isnatları, Hudeybiye’de biat eden müminlere ilahi teyit, Hristiyanlara uyarı olarak dilediğine/uygun gördüğüne lütfettiği) Allahın güçlü desteği/cömertliği (bi edatına bkz.);

    Zikrullah (29/Ankebut, 45; 58/Mucadele, 19): (Namazın özelliği, şeytanın münafıklara unutturması olarak) Allahı anma (an, bi, ila, li, min edatına bkz.);

    Zinetullah (7/A’raf, 32): (Kabe’yi tavafla ilgili cahiliye adetine reddiye bağlamında, kulları için yarattığı) Allahın süsü;

    2. Birkaç emir kipiyle terkip oluşturanlar:

    Eti’ullah (3/Al-i İmran, 32, 132; 4/Nisa, 59; 5/Maide, 92; 8/Enfal, 1, 20, 46; 24/Nur, 54; 33/Ahzab, 33; 47/Muhammed, 33; 58/Mucadele, 13; 64/Tegabun, 12): Allaha itaat edin;

    İsteğfirillah/İsteğfirullah (2/Bakara, 199; 4/Nisa, 104; 27/Neml, 46; 73/Muzzemmil, 20): Allahtan bağışlanma dile/dileyin;

    İste’iz billah (7/A’raf, 200; 16/Nahl, 98 40/Mu’min, 56; 41/Fussilet, 36): (Şeytandan, kibirden) Allaha sığın;

    İttekillah/İttekullah (2/Bakara, 189, 194, 196, 203, 206, 223, 231, 233, 278, 282; 3/Al-i İmran, 50, 102, 123, 130, 200; 4/Nisa, 1, 9, 131; 5/Maide, 2, 4, 7-8, 11, 35, 57, 88, 96, 100, 108, 112; 8/Enfal, 1, 29, 69; 9/Tevbe, 119; 11/Hud, 78; 15/Hicr, 69; 26/Şu’ara, 108, 110, 126, 131, 144, 150, 163, 179, 33/Ahzab, 1, 37, 55, 70; 43/Zuhruf, 63; 49/Hucurat, 1, 10, 12; 57/Hadid, 28; 58/Mucadele, 9; 59/Haşr, 7, 18; 60/Mumtehine, 11; 64/Tegabun, 16; 65/Talak, 1-2, 4-5, 10): Allahtan sakın/sakının;

    U’budillah/U’budullah (4/Nisa, 36; 5/Maide, 72, 117; 7/A’raf, 59, 65, 73, 85; 10/Yunus, 104; 11/Hud, 50, 61, 84; 16/Nahl, 36; 23/Mu’minun, 23, 32; 27/Neml, 45;29/Ankebut, 16, 36; 39/Zumer, 2, 11; 71/Nuh, 3): (Tek) Allaha kulluk et/edin;

    Uzkurullah (2/Bakara, 198, 200, 203, 239; 4/Nisa, 103; 7/A’raf, 69, 74; 8/Enfal, 45; 33/Ahzab, 41; 62/Cuma, 10): Allahı anın;

    3. Yeminlerle terkip oluşturanlar:

    Tallahi (12/Yusuf, 73, 85, 91, 95; 16/Nahl, 56, 63; 21/Enbiya, 57; 26/Şu’ara, 97; 37/Saffat, 56): (Hz. Yusuf’un kardeşlerinin Hz. Yusuf’a ve babalarına ifadesi, müşriklerin ahirette şirklerinden sorguya çekilecek olmaları ve itirafları, Hz. İbrahim’in putları parçalamak için kavminin gıyabında ifadesi, ahirette müminin azaptan kurtulması bağlamlarında) Allaha yemin olsun;

    Vallahi (6/En’am, 23): (Ahirette müşriklerin şirklerini inkarı bağlamında) Allaha yemin olsun;

    4. Bazı edatlar ve harflerle terkip oluşturanlar:

    Ala ile yapılan terkipler: alellah (2/Bakara, 80, 169; 3/Al-i İmran, 75, 94, 122, 159-160; 4/Nisa, 17, 30, 50, 81, 100, 165, 169, 171; 5/Maide, 11, 23, 103; 6/En’am, 21, 93, 140, 144; 7/A’raf, 28, 33, 37, 89, 105, 169; 8/Enfal, 49, 61; 9/Tevbe, 51; 10/Yunus, 17, 59-60, 68-69, 71-72, 85; 11/Hud, 18, 56; 14/İbrahim, 11-12, 20, 38; 16/Nahl, 9; 18/Kehf, 15; 20/Taha, 61; 22/Hac, 70; 23/Mu’minun, 38; 27/Neml, 69; 29/Ankebut, 19, 68; 33/Ahzab, 5, 19, 30, 48; 34/Sebe, 8; 35/Fatır, 11, 17; 39/Zumer, 32, 60; 40/Mu’min, 16; 42/Şura, 24, 40; 44/Duhan, 19; 57/Hadid 22; 61/Saf, 7; 64/Tegabun, 7, 13; 65/Talak, 3; 72/Cin, 4-5): Allaha (bilmediğini/yalanı/hakça olmayanı/saçma olanı isnat/iftira etmek, tevekkül etmek, tevbe etmek, her şeyin kolay olması, mükafatı O’ndan beklemek, aleyhte delil oluşturmak, gizli-açık her şeyi bilmek, yolun doğrusu ve eğrisini göstermek, mutlak üstünlük, ahirette kimsenin gizli kalmayacağı, büyüklük taslamak bağlamlarında);

    An ile yapılan terkipler: an ayatillah (28/Kasas, 87): (Kur’andaki) Allahın ayetlerinden; an sebilillah (2/Bakara, 217; 3/Al-i İmran, 99; 4/Nisa, 160; 7/A’raf, 86; 8/Enfal, 36, 47; 9/Tevbe, 34; 11/Hud, 19; 14/İbrahim, 3; 16/Nahl, 88, 94, 125; 22/Hac, 9, 25; 31/Lokman, 6; 38/Sad, 26; 47/Muhammed, 1, 32, 34; 58/Mucadele, 16; 63/Munafikun, 2): Allah yolundan (engellemek); an zikrillah (5/Maide, 91; 24/Nur, 37; 63/Munafikun, 9): (İçki ve kumarla şeytanın uzaklaştırmak istemesi, hiçbir ticaret ve alış verişin müminleri alıkoyamaması, Cuma namazı emri bağlamlarında) Allahın zikri;

    Bi ile yapılan terkipler: billah (2/Bakara, 228, 232, 256, 264; 3/Al-i İmran, 101, 110, 114, 151, 154, 199; 4/Nisa, 6, 38-39, 45, 48, 59, 62, 70, 79, 81, 116, 132, 135-136, 139, 146, 150, 162, 166, 171, 175; 5/Maide, 16, 72, 81, 84, 106-107; 6/En’am, 81; 7/A’raf, 33, 128, 158, 200; 8/Enfal, 41; 9/Tevbe, 19, 29, 42, 44-45, 54, 56, 61-62, 65, 74, 80, 84, 86, 95, 99; 10/Yunus, 29, 84; 12/Yusuf, 38, 106; 13/Ra’d, 43; 16/Nahl, 38, 98, 106, 116; 17/İsra, 92, 96; 22/Hac, 31, 78; 24/Nur, 2, 53, 62; 27/Neml, 49; 29/Ankebut, 52; 31/Lokman, 13, 33; 33/Ahzab, 3, 10, 39, 48; 34/Sebe, 33; 35/Fatır, 5, 42; 40/Mu’min, 41; 48/Feth, 6, 9, 13, 28; 49/Hucurat, 15; 57/Hadid, 7-8, 14, 19, 21; 58/Mucadele, 4, 22; 60/Mumtehine, 1, 12; 61/Saf, 11; 64/Tegabun, 8-9, 11; 65/Talak, 2, 11; 69/Hakka, 33; 85/Buruc, 8): Allaha (inanmak, inkar etmek, şirk koşmak, hakkında haksızca zanda bulunmak, yemin etmek, sığınmak); Allahın (ipine/Kur’ana sımsıkı sarılmak/Kur’anla rızasına uymak, hesap görücü/veli/yardımcı/bilen/şahit/vekil olarak yetmesi, yardımını dilemek, şeytandan sığınmak, gelmesi); Allaha ait (izzet), Allah ile (şeytanın aldatması) (illa edatına bkz.); bi ahdillah (3/Al-i İmran, 77; 6/En’am, 152; 13/Ra’d, 20; 16/Nahl, 91, 95): (Yahudilerin bozması, ifa emri ve bozma yasağı, müminlerin ifa özelliği olarak) Allahın ahdi/Allahtan bir ahit; bi ayatillah (2/Bakara, 61; 3/Al-i İmran, 4, 19, 21, 70, 98, 112, 199; 4/Nisa, 155; 6/En’am, 33, 157; 8/Enfal, 52; 9/Tevbe, 9; 10/Yunus, 71, 95; 16/Nahl, 104-105; 29/Ankebut, 23; 30/Rum, 10; 39/Zumer, 63; 40/Mu’min, 63; 46/Ahkaf, 26; 62/Cuma, 5): (İsrailoğullarının ve Yahudilerin, Tevrat’ı, İncil’i, Kur’anı inkarı, Ehl-i Kitabın içinde diğerleri gibi az bir karşılığa satmayanların olması, Firavun ve yandaşlarıyla daha öncekilerin, müşriklerin Kur’anı inkarı/inanmamaları, az bir karşılığa satmaları, tekzibi, alaya almaları ve akıbetleri, Hz. Nuh’un kavmine öğüt vermesi bağlamlarında) Allahın ayetleri; bi azabillah (29/Ankebut, 29): (Hz. Lut kavminin talebi bağlamında) Allahın azabı; bi iznillah (2/Bakara, 97, 249, 251; 3/Al-i İmran, 49, 166; 4/Nisa, 64; 8/Enfal, 66; 35/Fatır, 32; 59/Haşr, 5): (Cibril’in Kur’anı indirmesi, az ordunun kalabalık orduya galip gelebileceği, Hz. İsa’nın çamurdan kuş şeklinde bir şey yapıp üflediğinde hemen kuş oluvermesini, körü ve alacalıyı iyileştirmesini, ölüleri diriltmesini, evlerde ne yiyilip ne biriktirildiğini haber vermesini sağlayan mucizesi, Uhud’da müminlerin başına gelenler, peygamberlerin itaat edilmeleri için gönderilmeleri, müminlerin içinde hayırlarda yarışanların bulunması, Hayber’de Yahudilerin sürgün edilmesi bağlamlarında) Allahın izni, takdiri ile; bi ni’metillah (29/Ankebut, 67; 31/Lokman, 31): Allahın nimeti (gemilerin batmadan deniz üzerinde yüzmesi, inkar eden müşrikler); bi’smillah (11/Hud, 41; 27/Neml, 30): (Tevbe suresi hariç tüm surelerin başındakiler hariç, Hz. Nuh’un gemiyi hareket ettirmesi ve Hz. Süleyman’ın Belkıs’a gönderdiği mektubun ilk cümleri olarak) Allahın adıyla/adına; bi zikrillah (13/Ra’d, 28): (Kalplerin tatmin olması, ancak) Allahı anmakla; bi yedillah (3/Al-i İmran, 73; 57/Hadid, 29): Allahın elinde (tasarrufunda olan peygamberlik lütfu); şahadat billah (24/Nur, 6, 8): (Zina ve iftirasının ispatı için) Allahın şahitliği;

    Fi ile yapılan terkipler: fillah (2/Bakara, 139; 6/En’am, 80; 14/İbrahim, 10; 16/Nahl, 41; 22/Hac, 3, 8, 78; 29/Ankebut, 10; 31/Lokman, 20; 42/Şura, 16): Allah hakkında/uğrunda (Yahudilerin ve Hristiyanların, müşriklerin müminlerle, Hz. İbrahim’in kavmiyle tartışması, hicret, şek-şüphe, cihad); fi arzillah (7/A’raf, 73; 11/Hud, 64): (Hz. Salih’in kavmine mucize deveyi rahat bırakmaları tavsiyesi bağlamında) Allahın yerinde (yesin, içsin); fi ayatillah (40/Mu’min, 4, 35, 56, 69): Allahın ayetleri hakkında (inkarcı müşriklerin delilsiz-dayanaksız tartışması); fi-cenbillah (39/Zumer, 56): Allahın katında (müşriklerin ahirette pişmanlığı); fi dinillah (24/Nur, 2; 110/Nasr, 2): (Zina cezasının uygulanması ve Mekke’nin fethiyle kabilelerin kabul etmesi bağlamında) Allahın dininde; fi kitabillah (8/Enfal, 75; 9/Tevbe, 36; 30/Rum, 56; 33/Ahzab, 6): (Mirasta yakınlık, ayların sayısı, ahiret sahnesi bağlamında) Allahın belirlemesinde/kitabında; fi resulillah (33/Ahzab, 21): Allah resulünde (Allaha ve ahiret gününe inanan müminler için güzel bir örneklik vardır); fi sebilillah (2/Bakara, 154, 195, 218, 244, 246, 261, 273; 3/Al-i İmran, 13, 146, 157, 167, 169, 195; 4/Nisa, 74-76, 84, 89-90, 94-95, 100; 5/Maide, 35, 54; 6/En’am, 116; 7/A’raf, 45; 8/Enfal, 60, 72, 74; 9/Tevbe, 19-20, 34, 38, 41, 60, 81, 111, 120; 22/Hac, 58; 24/Nur, 22; 47/Muhammed, 4, 38; 49/Hucurat, 15; 57/Hadid, 10; 61/Saf, 11; 73/Muzzemmil, 20): Allah yolunda (mukatele/cihad, infak, sıkıntı çekmek, yol tepmek);

    Gayr ile yapılan terkipler: gayrullah (6/En’am, 14, 40, 46, 114, 164; 7/A’raf, 140; 16/Nahl, 52; 28/Kasas, 71-72; 35/Fatır, 3; 39/Zumer, 64; 52/Tur, 43): (Hz. Peygamberin hami/hakem/ilah/rab edinmeyeceği-aramayacağı, müşriklerin bile zor durumda kaldığında dua etmedikleri/yardımına başvurmadıkları/korkmamaları gerektiği/O’ndan başka mabutları olmadığı, kainattaki bir değişimde Kendisi dışında kimsenin düzeltemeyeceği, Kendisi dışında yaratıcı olmadığı) Allahtan başkası (li, min edatına bkz.); gayr-u dinillah (3/Al-i İmran, 83): (Müşriklerin aradığı) Allahın dininden başkası; gayr-u huden minellah (28/Kasas, 50): (Arzusunun peşinde yoldan sapmış müşriklerin üzerinde oldukları) Allahtan başkasınca yol; gayr-u mu’cizillah (9/Tevbe, 2-3): (Müminlerle yaptıkları anlaşmalara ihanet etmekle müşrikler) Allahı aciz bırakıcı değil;

    İla ile yapılan terkipler: ilallah (2/Bakara, 210, 275, 281; 3/Al-i İmran, 28, 52, 109; 4/Nisa, 59, 100; 5/Maide, 48, 74, 105; 6/En’am, 62, 159; 8/Enfal, 44; 9/Tevbe, 59; 10/Yunus, 30; 11/Hud, 4; 12/Yusuf, 86, 108; 14/İbrahim, 9, 21; 16/Nahl, 88; 18/Kehf, 16; 22/Hac, 76; 24/Nur, 31, 42, 48, 51; 25/Furkan, 71; 31/Lokman, 22; 33/Ahzab, 46; 35/Fatır, 4, 15, 18; 37/Saffat, 35; 39/Zumer, 3, 17; 40/Mu’min, 43-44; 42/Şura, 10, 53; 51/Zariyat, 50; 57/Hadid, 5; 58/Mucadele, 1; 61/Saf, 14; 66/Tahrim, 4, 8): (Ölüm, faizden kaçmayanın sonu ve sakınılması gereken ahiretin kaçınılmazlığı ve Allahın huzuruna çıkış, ölüme hazırlık yapıp sakınma, havarilerin dine yardımı, hükmedilmesi için hükmüne çağrılma, hicret, tevbe etme, işlerin sonucu, rağbet etme, Hz. Yakub’un Allaha şikayeti, peygamberin çağrısı, Allaha muhtaçlık, şirk, yönelme, işi havale etmek, firar, kadının zıhar şikayeti bağlamlarında) Allaha; ila emrillah (9/Tevbe, 106; 49/Hucurat, 9): Allahın emrine (bağışlamasına sığınmak, dönüp mümin gruplarla savaşmaktan vazgeçmek); ila kitabillah (3/Al-i İmran, 23): Allahın kitabına (çağrılan ama yüz çeviren ehl-i kitap); ila ma-enzelallah (4/Nisa, 61; 5/Maide, 104): Allahın indirdiğine (çağırma); ila zikrillah (39/Zumer, 23; 62/Cuma, 9): (Müminlerin Kur’an karşısındaki hali ve Cuma namazı emri bağlamında) Allahın zikrine;

    İlla ile yapılan terkipler: illallah (2/Bakara, 83; 3/Al-i İmran, 7, 62, 64, 135; 9/Tevbe, 18; 11/Hud, 2, 26; 14/İbrahim, 9; 16/Nahl, 79; 21/Enbiya, 22; 27/Neml, 65; 33/Ahzab, 39; 37/Saffat, 35; 38/Sad, 65; 41/Fussilet, 14; 46/Ahkaf, 21; 47/Muhammed, 19): (Peygamberlerin ortak daveti olarak kulluk, mabut/erbab edinme yasağı, başka mabut olmaması, müteşabih ayetlerinin tevilini bilme, günahları bağışlama, peygamberlerin ve müminlerin korkmaması, öncekilere dair haberlerin bildirmedikçe bilinemeyecek olması bağlamlarında, kuşların gökte tutulması, gayb bilgisi gibi durumlarda aciz ve selahiyetsiz olan) Allahtan başkası; illa alellah (10/Yunus, 72; 11/Hud, 6, 29; 34/Sebe, 47): (Hz. Nuh’un ve Hz. Muhammed’in ifadesi bağlamında mükafatı, varlıkların rızkı) Ancak Allaha ait; illa bi ilmillah (11/Hud, 14): Ancak Allahın ilmiyle (inen Kur’an); illa bi iznillah (2/Bakara, 102; 3/Al-i İmran, 145; 10/Yunus, 100; 13/Ra’d, 38; 14/İbrahim, 11; 40/Mu’min, 78; 58/Mucadele, 10; 64/Tegabun, 11): (Zarar, ölüm, iman, peygamberin mucize göstermesi, zararın dokunması, başa musibet gelmesi bağlamlarında) Allahın izni, takdiri ile; illa billah (11/Hud, 88; 16/Nahl, 127; 18/Kehf, 39): (Hz. Hud’un tevfiki, Hz. Peygamberin sabrı, güç-imkan) Ancak Allah(ın yardımı) ile; illa en yeşaAllah (6/En’am, 111; 7/A’raf, 89; 12/Yusuf, 76; 18/Kehf, 24; 74/Muddessir, 56; 76/İnsan, 30; 81/Tekvir, 29): Allah dilemedikçe (müşriklerin mucize görseler bile iman etmeyecekleri/Kur’andan öğüt alamayacakları, Hz. Şuayb’ın kavminin dinine dönmemesi, Hz. Yusuf’un kardeşini yanında alıkoyamayacak olması, Hz. Peygamberin işini/vahy almayı gerçekleştiremeyeceği, kimsenin hidayeti dileyemeyeceği); illa ma keteballah (9/Tevbe, 51): Allah yazmadıkça (musibet gerçekleşmez); illa ma/men şaAllah (6/En’am, 128; 7/A’raf, 188; 10/Yunus, 49; 27/Neml, 87; 39/Zumer, 68; 87/A’la, 7): (Cehennemin kaçınılmazlığı, peygamberlerin kendileri için fayda sağlama-zarar savma özelliğinin olmaması, kıyamet, Kur’anın peygambere belletilmesi bağlamlarında) Allah dilemesi/dilediği hariç;

    İn ile yapılan terkipler: in şaAllah (2/Bakara, 70; 12/Yusuf, 99; 18/Kehf, 69; 28/Kasas, 27; 37/Saffat, 102; 48/Feth, 27): (Bakara kıssasında İsraililerin ifadesi, Hz. Yusuf’un ailesini Mısır’da ağırlama ifadesi, Hz. Musa’nın tuhaf yolculuğundaki salih kula ve kayınpederi olacak yaşlının Hz. Musa’ya ifadesi, Hz. İsmail’in babasına ifadesi ve Hz. Muhammed’in Mekke’ye girip hacı olma rüyası bağlamlarında) Allah dilerse;

    İnde ile yapılan terkipler: inde(min/ma)llah (2/Bakara, 80, 94, 110, 140, 217, 282; 3/Al-i İmran, 19, 59, 198; 4/Nisa, 94, 134; 5/Maide, 60; 7/A’raf, 131, 187; 8/Enfal, 22, 55; 9/Tevbe, 19-20, 36; 10/Yunus, 18; 16/Nahl, 95-96; 24/Nur, 13, 15; 27/Neml, 47; 28/Kasas, 60; 29/Ankebut, 17; 30/Rum, 39; 33/Ahzab, 5, 53, 63, 69; 42/Şura, 36; 46/Ahkaf, 23; 48/Feth, 5; 49/Hucurat, 13; 62/Cuma, 11; 67/Mulk, 26; 73/Muzzemmil, 20): (Yahudilerin güya peygamberi kabul gerekçesi, cennetin sadece kendilerini tahsisi konularında güya aldıkları sözde ahdi, yapılan hayrın mutlaka görülecek olması, şahitliği ketm, haram ayda savaşmaya karşılık Allah yolundan alıkoymanın, O’nu inkar etmenin, Mescid-i Haram’ın ziyaretine engel olmanın ve halkını oradan çıkarmanın daha büyük günah olması, az veya çok borcun kaydının adalete daha uygun olması, bağlamlarında, asıl dinin İslam olması, Hz. İsa’nın durumunun Hz. Adem’in durumu gibi olması, şehitlerin dereceleri, dünyadakilere kıyasla mutteki ve ebrar müminler için cennet/büyük kurtuluş, savaş ganimetlerinden çok daha değerli nimet ve karşılıklar; Allahın lanetlediği ve gazabına uğrattığı, içlerinden maymunlar ve domuzlar çıkardığı kimselerle şeytanlara tapan Yahudiler ve mucizelere/vahye inanmayan, aklını kullanmayan sağır-dilsiz müşrikler için şer olan konum/azap/hakirlik, mucizelerin kaynağı, Hz. Musa’ya/Hz. Salih’e isnat ettikleri uğursuzluğun Firavun ve yarenlerinde/Semudlularda olması, helakin ve kıyametin ne zaman kopacağının bilgisi, müşriklerin ahdinin değersizliği, hacılara su dağıtmanın ve Mescid-i Haram’ın bakım ve onarımının, Allaha ve ahiret gününe iman edip Allah yolunda hicret ve cihad eden kimselerin durum ve mertebelerinin asla bir olmadığı ve müminlerin daha üstün olduğu, ayların sayısının oniki olması, müşriklerin putları kayırıcı kabul etmeleri, ilahi düzenin sağlam ve nüfuz edilemez oluşu, müminler için ilahi vaad ve nimetin daha hayırlı, daha kalıcı oluşu ve dünyadakilere nispetle bitmeyecek olması ve asıl bunun peşinde koşulması gerektiği, namus iftirasının büyük günah oluşu ve atanların yalancılar oluşu, faizin değil zekatın artacağı, evlatlığın babalarına nispetle çağırmanın daha doğru oluşu, peygamber hanımlarıyla evlenmenin büyük günah oluşu, Hz. Musa’nın itibarlı oluşu, Allahın ayetleriyle mücadele etmenin gazap sebebi oluşu, en kıymetlinin en takvalı/sorumluluk sahibi, yapmayacağını söylemenin gazap oluşu oluşu bağlamlarında) Allahın katı/nezdi; inde resulillah (63/Munafikun, 7): Allah resulünün yanında (bulunan muhacirler); ahd indallah (9/Tevbe, 7): (Müşriklerle yapılmış ama ihanet edilmiş) Allah tarafından bir söz; ayat indallah (6/En’am, 109; 29/Ankebut, 50): (Müşriklere cevap olarak, peygamberin kendiliğinden gerçekleştiremeyeceği) Allah katındaki mucizeler; azab min indillah (9/Tevbe, 52): (Savaştan geri duran münafıkların, geldiğinde önleyemeyeceği) Allah katından bir azap; derecat indallah (3/Al-i İmran, 163): (İnsanlar için belirlenmiş) Allah katında dereceler; kurubat indallah (9/Tevbe, 99): Allah katından bir yakınlık (amacıyla infak etmek); makt indallah (40/Mu’min, 35; 61/Saf, 3): (Ayetler hakkında tartışmanın ve yapmayacağını söylemenin neticesi olarak) Allah katında öfke; mekr indallah (14/İbrahim, 46): (Kavimlerinin peygamberlerine kurdukları tuzakları boşa çıkaran) Allaha ait (ince/nüfuz edilemez) düzen; resul min indillah (2/Bakara, 101): Allahtan bir elçi (olarak Hz. Muhammed); sağar indallah (6/En’am, 124): (Vahy uyduran kimsenin durumu olarak) Allah katında hor-aşağılık olma hali;

    La ile yapılan terkipler: la yukellifullah (2/Bakara, 286; 65/Talak, 7): (Kişiyi gücünün üstündeki yükümlülüklerle/verdiğinden fazlasıyla) Allah sorumlu tutmaz;

    Lev ile yapılan terkipler: lev eradallah (39/Zumer, 4): (Müşriklerin Allaha evlat nispetine cevap bağlamında) Allah dileseydi; lev (ye)şaellah (2/Bakara, 20, 220, 253; 4/Nisa, 90; 5/Maide, 48; 6/En’am, 35, 107, 137, 148; 10/Yunus, 16; 13/Ra’d, 31; 16/Nahl, 35, 93; 23/Mu’minun, 24; 36/Yasin, 47; 42/Şura, 8; 47/Muhammed, 4): Allah dileseydi (münafıkların gözlerini ve kulaklarını yok edebilirdi; yetimlerle ilgili müminleri sıkıntıya sokabilirdi, müşrikleri müminlerin başına musallat edebilirdi; Hz. İsa’dan sonra insanlar ihtilaf edip birbirlerini öldürmezlerdi; insanları tek bir topluluk haline getirebilirdi; müşrikleri/insanları hidayet üzere toplardı, Allaha şirk koşamazlardı, çocuklarını putlara kurban etmezlerdi, doğrudan da intikam alabilirdi; herkesi doyurabilirdi, peygamber muhataplarına Kur’anı okumazdı, melekleri indirebilirdi);

    Li ile yapılan terkipler: lillah (2/Bakara, 22, 98, 112, 114, 142, 193, 196, 238, 284; 3/Al-i İmran, 20, 79, 97, 109, 129, 154, 172, 180, 199; 4/Nisa, 126, 131-132, 135, 144, 146, 170, 172; 5/Maide, 8, 18, 120; 6/En’am, 1, 45, 100, 136, 149, 162; 7/A’raf, 43, 128, 180; 8/Enfal, 1, 23, 39; 9/Tevbe, 91; 10/Yunus, 10, 20, 55, 65-66; 11/Hud, 123; 13/Ra’d, 15-16, 31, 33, 42; 14/İbrahim, 30, 39, 48; 16/Nahl, 48-49, 57, 60, 62, 74-75, 77, 120; 17/İsra, 111; 18/Kehf, 1, 44; 19/Meryem, 35; 22/Hac, 31, 41; 23/Mu’minun, 28, 85, 87, 89; 24/Nur, 42, 64; 27/Neml, 15, 25, 44, 59, 65, 93; 28/Kasas, 75; 29/Ankebut, 63; 30/Rum, 4; 31/Lokman, 12, 25-26; 33/Ahzab, 31; 34/Sebe, 1, 46; 35/Fatır, 1, 10, 34; 37/Saffat, 182; 39/Zumer, 3, 8, 29, 44, 74-75; 40/Mu’min, 12, 16, 65; 41/Fussilet, 37; 42/Şura, 49;45/Casiye, 27, 36; 48/Feth, 4, 7, 14; 53/Necm, 25, 31, 62; 57/Hadid, 1, 10; 59/Haşr, 1, 7; 61/Saf, 1; 62/Cuma, 1; 63/Munafikun, 7-8; 64/Tegabun, 1; 65/Tegabun, 2; 71/Nuh, 13; 72/Cin, 18; 82/İnfitar, 19): (Doğu-batı, gökler ve yer/göklerde ve yerde olanlar/göklerin ve yerin ve ikisi arasındakilerin mirası/mülkü/hazineleri, bütün işler ve işlerin sonu, mutlak övgü, en güzel isimler-özellikler, ganimetler/fey, gayb/göklerin ve yerin gayb bilgisi/ordusu, asıl izzet-şeref, düzenin alası, kıyamet haberinin gerçekliği, şefaat yetkisi, dünya ve ahiret, mescitlerde kulluk hakkı) Allahındır; Allah için (dini hakim kılmak için savaşmak, hac ve umreyi tamamlamak/beyti haccetmek, benliğini muhsince teslim etmek, namaz için emre amade olmak, şahitliğin hakkını vermek, tevhidi kanıt, samimiyet, doğruyu itiraf); Allaha (ortaklar/denkler uydurmak, düşmanlık, olan sevgi, şükretmek, icabet etmek, huşu ile inanmak, dini has kılmak, Hz. İsa için Allaha kul olmak, ekinlerden ve hayvanlardan pay ayırma ve bunların aslında ulaşmaması, namaz-hac-hayat-ölümü tahsis etmek, secde, mesel getirmek, tevhid üzere hanifler olmak, emre amade olmak, göklerdeki ve yerdekilerin tesbihi, büyüklüğünü teslim etmek); Allahtır (yedi kat göklerin ve arşın rabbi, her şeyin hükümranlığı elinde olan, koruyan, kendisine karşı korunulamaz olan) (illa edatına bkz.); li emrillah (9/Tevbe, 106): Allahın emrine (kalmak); li gayrillah (2/Bakara, 173; 5/Maide, 3; 6/En’am, 145, 164; 16/Nahl, 115): Allahtan başkası adına (kesilenlerden yemenin haramlığı, Rab aranamayacağı); li halkillah (30/Rum, 30;): Allahın yarattığı (fıtrat); li vechillah (76/İnsan, 9): Allahın hoşnutluğu için (sevdiği/ihtiyaç duyduğu halde yiyeceğini yoksula, yetime ve esire yedirmek); şuheda lillah (4/Nisa, 135): (Müminlere emir olarak) Allah için şahitlik; li zikrillah (57/Hadid, 16): Allahın zikrine (kalplerin ürpermesi);

    Ma ile yapılan terkipler: ma(kane)llah (2/Bakara, 74, 85, 140, 143-144, 149; 3/Al-i İmran, 99, 108, 117, 179, 182; 8/Enfal, 33, 51; 9/Tevbe, 70, 115; 22/Hac, 10; 29/Ankebut, 40; 30/Rum, 9; 35/Fatır, 44; 40/Mu’min, 31): Allah (kullarına zulmedici, yapılanlardan gaflette, kimsenin imanını zayi edici, kimseye zulmü isteyecek, pisi temizden ayırıncaya kadar müminleri içinde bulunduğu durumda bırakacak, peygamber içlerindeyken azap edecek, uyarmadıkça saptıracak, aciz bırakılamayacak, kimseye gaybı bildirecek) değil; ma ahallallah (66/Tahrim, 1): Allahın serbest kıldığı (bal şerbeti); ma allemallah (2/Bakara, 282): Allahın öğrettiği (gibi borcu kaydetmek); ma ce’alellah (3. Bölüm Ca’l md.ne bkz.) Allah (müşriklerin cahiliyedeki hayvanlarla ilgili uydurma kuralları gerekli) kılmadı; ma efaallah (33/Ahzab, 50; 59/Haşr, 6-7): Allahın ganimet olarak verdiği (peygamber eşleri); ma emerallah (2/Bakara, 27; 13/Ra’d, 21, 25): (Müşriklerce bozulup koparılan, müminlerce yerine getirilen) Allahın (yapılmasını, gözetilmesini) emrettiği; (ma) enzelallah/nezzelallah (2/Bakara, 90-91, 164, 170, 174; 4/Nisa, 113; 5/Maide, 44-45, 47-49; 6/En’am, 91, 93; 9/Tevbe, 26, 40, 97; 10/Yunus, 59; 31/Lokman, 21; 42/Şura, 15; 45/Casiye, 5; 47/Muhammed, 9, 26; 48/Feth, 26; 65/Talak, 10): Allahın indirdiği (dilediğine lütuf, Kur’an/zikr, Kitab/Tevrat, İncil, yağmur ve beraberinde rızık, peygambere ve müminlere sekine, sınırlar); ma eshatallah (47/Muhammed, 28): Allahın öfkelendiği; ma faddalallah (4/Nisa, 32, 34): (Erkek-kadın cinsleri arasında özellik olarak) Allahın üstün kıldığı; ma faradallah (33/Ahzab, 38): Allahın farz kıldığı; ma fetehallah (2/Bakara, 76): Allahın açtığı (peygamberlik gerçeği); ma halakallah (2/Bakara, 228; 7/A’raf, 185; 10/Yunus, 5-6; 16/Nahl, 48; 30/Rum, 8): Allahın yarattığı (doğmamış çocuk, göklerde ve yerde/kainatta belli bir amaç üzere yaratılan her şey); ma harramallah (9/Tevbe, 29, 37): Allah haram kıldığı(nı helal saymamak); ma indallah (28/Kasas, 60; 42/Şura, 36; 62/Cuma, 11): Allah katındaki (daha hayırlı ve kalıcı olan şey/nimetler); ma keteballah (2/Bakara, 187): (Oruç hükümleri için) Allahın yazdığı/farz kıldığı; ma razakallah (4/Nisa, 39): Allahın rızıklandırdığı(ndan infak etmek); ma şaallah (18/Kehf, 39): (Bahçe sahiplerinden birinin diğeri önerisi olarak) Allah dilerse (illa, lev edatına bkz.);

    Me’a ile yapılan terkip: me’allah (6/En’am, 19; 15/Hicr, 96; 17/İsra, 22, 39; 23/Mu’minun, 117; 25/Furkan, 68; 26/Şu’ara, 213; 27/Neml, 60-64; 28/Kasas, 88; 50/Kaf, 26; 51/Zariyat, 51; 72/Cin, 18): Allah ile beraber (başka bir ilah yoktur/edinmemek);

    Min ile yapılan terkipler: minellah (2/Bakara, 120, 279; 3/Al-i İmran, 10, 28, 116; 4/Nisa, 104, 108; 5/Maide, 15, 17, 41; 7/A’raf, 62; 9/Tevbe, 24, 118; 11/Hud, 63, 92; 12/Yusuf, 86, 96; 13/Ra’d, 34, 37; 30/Rum, 43; 33/Ahzab, 17, 47; 39/Zumer, 1, 38, 47; 40/Mu’min, 2, 21, 33; 42/Şura, 47; 45/Casiye, 2, 19; 46/Ahkaf, 2, 8; 48/Feth, 11; 58/Mucadele, 17; 59/Haşr, 2, 13; 60/Mumtehine, 4; 66/Tahrim, 10; 70/Me’aric, 3; 72/Cin, 22-23): Allahtan (başka veli/yardımcı/sığınak/koruyucu olmaması, tarafından faize karşı açılan savaş ve kıymetsizliği, gelecek bir şeye karşı malların ve evlatların/kimsenin fayda vermeyeceği, ümitlenme, gizlenmemek, Kur’anın gelmesi/inmesi, başkasının O’nun gibi bilmemesi, razı olmak, büyük lütuf müjdesi, cezası, başkasının bir şeye güç yetirememesi, korkunun insanların korkusundan daha az olması, azap, mesajlar); min ayatillah (7/A’raf, 26; 18/Kehf, 17; 33/Ahzab, 34): (takva elbisesi, mağara arkadaşlarının durumu, peygamber eşlerine okuma emri bağlamlarında) Allahın ayetlerinden; min azabillah (14/İbrahim, 21): Allahın azabından (ahirette koruyabilecek kimsenin olmaması); min ba’dillah (45/Casiye, 23): Allahtan sonra (kim hidayet edebilir ki); min be’sillah (40/Mu’min, 29): Allahın azabı(ndan kimsenin kurtaramayacağı); min dunillah (2/Bakara, 107, 165; 3/Al-i İmran, 79; 4/Nisa, 119, 123, 173; 5/Maide, 76, 116; 6/En’am, 56, 70-71, 108; 7/A’raf, 30, 37, 194; 9/Tevbe, 16, 116; 10/Yunus, 18, 27, 37-38, 66, 104, 106; 11/Hud, 13, 20, 30, 101, 113; 12/Yusuf, 67-68; 16/Nahl, 20, 73; 18/Kehf, 43; 19/Meryem, 48-49, 81; 21/Enbiya, 66-67, 98; 22/Hac, 12, 73; 25/Furkan, 17, 55; 26/Şu’ara, 93; 27/Neml, 25, 43; 28/Kasas, 81; 29/Ankebut, 17, 22, 25, 41; 33/Ahzab, 17; 34/Sebe, 22; 35/Fatır, 40; 36/Yasin, 74; 37/Saffat, 23; 39/Zumer, 43; 40/Mu’min, 66, 74; 42/Şura, 31, 46; 45/Casiye, 10; 46/Ahkaf, 4-5, 28; 53/Necm, 58; 60/Mumtehine, 4; 71/Nuh, 25): Allahtan başka (veli/yardımcı/kayırıcı/koruyucu olmaması, eşler/ortaklar/ilahlar edinmek-edinmemek, kullar olmamak, putlara/güneşe vs. kulluk/dua etmek-etmemek, şeytanları/müminlerden başkasını dostlar edinmek-edinmemek, Kur’anın ilahiliği); min emrillah (11/Hud, 43, 73; 13/Ra’d, 11): (Nuh tufanı, meleklerin Hz. İbrahim ve eşine yaşlılıklarında evlat müjdesi, meleklerin insanı sağından solundan koruması bağlamlarında) Allahın emrinden/işinden; min fadlillah (12/Yusuf, 38; 57/Hadid, 29; 62/Cuma, 10; 73/Muzzemmil, 20): (Peygamberlik, cuma günü namazdan sonra aranacak, gece namazlarını kısa tutmaları gerekenlerin arayacağı rızık olarak) Allahtan bir lütuf; min haşyetillah (2/Bakara, 74; 59/Haşr, 21): Allah korkusundan (baş aşağı düşen, çatlayan taş); min indi gayrillah (4/Nisa, 82): Allahtan başkası tarafından (gelmemiş olan Kur’an); min kitabillah (5/Maide, 44): Allahın kitabından (Tevrat’tan); min ravhillah (12/Yusuf, 87): Allahın rahmetinden (ümit kesmemek); min zikrillah (39/Zumer, 22): Allah korkusundan (kalplerin ürpermesi); ahd minellah (9/Tevbe, 111): Allahtan bir ahd(e vefalı olmak); ahsenu minallah (2/Bakara, 138; 5/Maide, 50): Allahtan daha güzel (boya vuran/hükmeden yoktur); asdaku minellah (4/Nisa, 87, 122): Allahtan daha doğru (sözlü yoktur); berae minellah (9/Tevbe, 1): (Anlaşmayı bozan müşriklere) Allahtan bir ihtar/uyarı; erbab min dunillah (3/Al-i İmran, 64; 9/Tevbe, 31): Allahtan başka rabler (edinmenin yasaklanması); ezan minellah (9/Tevbe, 3): (Anlaşmayı bozan müşriklere) Allahtan bir duyuru/ilan; fazl minellah (4/Nisa, 70, 73; 48/Feth, 29; 49/Hucurat, 8; 59/Haşr, 8): (Allaha ve peygamberine itaat edene güzel dost olarak peygamberler, sıddıklar, şehidler ve iyi kimselerle birlikte olma, müminlere gelen zafer, imanın sevdirilmiş ve onu gönüllerine güzel gösterilmiş, inkar, fasıklık ve isyanın da çirkin gösterilmiş olması, muhacirlere feyden pay ayırılması bağlamlarında) Allahtan bir lütuf; fariza minellah (4/Nisa, 11; 9/Tevbe, 61): (Miras ve zekat bağlamında) Allahtan bir farz; feth minellah (4/Nisa, 141): Allahtan bir fetih (zafer); gadab minellah (2/Bakara, 61; 3/Al-i İmran, 112; 8/Enfal, 16; 16/Nahl, 106): (İsrailoğullarının, müşriklerin, zorlanmadığı halde küfrü seçen kimsenin tepesine) Allahtan bir gazap; gaşiye min azabillah (12/Yusuf, 107): (Müşriklerin arandığı) Allahın azabından bir bürüyüş; habl minellah (3/Al-i İmran, 112): Allahtan bir tutamak (olmadıkça kendilerini sık sık zillet kaplayan Yahudiler); harb minellah (2/Bakara, 279): (Faiz yiyenlere) Allah katından bir savaş (duyurusu); hasene min indillah (4/Nisa, 78): Allahtan bir güzellik; haza/hazihi min indillah (2/Bakara, 79; 4/Nisa, 78): (Yahudilerin kitabı tahrifi, hasene-seyyie bağlamlarında) Bu Allah katından; huden minellah (28/Kasas, 50): Allah katından bir rehberlik (olarak tevhid); huve min indillah (3/Al-i İmran, 37, 78; 4/Nisa, 78): (Hz. Meryem’e gelen rızık, Yahudilerin kitabı tahrifi, hasene anlamlarında) O, Allah katından; min indillah (2/Bakara, 79; 41/Fussilet, 52; 46/Ahkaf, 10): (Yahudilerin kitabı tahrifi ve Kur’an bağlamlarında) Allah katından; kelime minellah (3/Al-i İmran, 39): Allahtan bir kelime (mucizesi olarak Hz. İsa); kitab min indillah (2/Bakara, 89; 8/Enfal, 68; 28/Kasas, 49; 39/Zumer, 1; 40/Mu’min, 2; 45/Casiye, 2; 46/Casiye, 2): (Kur’an, Tevrat, ilahi takdir anlamlarında) Allah katından bir Kitab, mesajlar; kullun min ‘indillah (3/Al-i İmran, 7; 4/Nisa, 78): (Muhkemiyle-müteşabihiyle ayetler, hasene-seyyie) Hepsi Allahtan; mağfiret minellah (3/Al-i İmran, 157; 57/Hadid, 26): (Allah yolunda ölen veya öldürülenler ve genel anlamda) Allahtan bir bağışlanma; mevsık minellah (12/Yusuf, 66, 80): (Hz. Yakub’un oğullarından aldığı) Allaha verilmiş kesin söz; mesube (min) indillah (2/Bakara, 103; 5/Maide, 60): (İman edip sakınanlara-Yahudilere verilecek) Allah katından bir karşılık: mükafat-ceza; nasr (illa/min) indillah (3/Al-i İmran, 126; 8/Enfal, 10; 61/Saf, 13): (meleklerin savaşta müminlere destek için gelmesi ve Mekke’nin fethi) ancak, Allah katından bir yardım; nekal minellah (5Maide, 38): (Hırsızlara verilen) Allahtan bir ceza; ni’met minallah (3/Al-i İmran, 171, 174; 16/Nahl, 53): (Şehitlik, savaşta galibiyet ve sağ-salim savaştan dönme anlamlarında) Allahtan bir nimet; nüzul min indillah (3/Al-i İmran, 198): Allah katından bir ikram (olarak cennet). rahmet minellah (3/Al-i İmran, 159): Allahtan bir rahmet (olarak Hz. Peygamberin savaşta yerlerini terkedenlere yumuşak davranması); resul minallah (98/Beyyine, 2): Allahtan bir elçi (olarak Hz. Muhammed); rıdvan minellah/minallah ve rıdvan (3/Al-i İmran, 15; 9/Tevbe, 72, 109; 48/Feth, 29; 57/Hadid, 20, 27; 59/Haşr, 8): (Cennet mükafatı, manastırlara kapanma amacı, mescid bina etme, müminlerin amacı bağlamlarında) Allahtan bir rıza; min rızkillah (2/Bakara, 60): (Yahudilere uyarılar bağlamında) Allahın rızkından (yiyin, için); sahat minellah (3/Al-i İmran, 162): Allahtan bir öfke(ye maruz kalanla asla bir tutulamayacak olan rızasına uyan kişi); sevab min indillah (3/Al-i İmran, 195): (Hicret eden, yurtlarından çıkarılan, yolumda eziyet gören, savaşan ve öldürülen kimselere verilecek) Allah katından bir karşılık; şahadet indehu minellah (2/Bakara, 140): (Gizlenmemesi gereken) Allah katından bir şahitlik (tevhid); şuheda min dunillah (2/Bakara, 23): (Kur’anın benzerini getirmek için yardıma çağrılan) Allahtan başka şahitler; tahiyye min indillah (24/Nur, 61): Allahtan bir selamlama (ile başkasının evine girmek); takva minellah (9/Tevbe, 109): Allahtan bir sakınma (üzere yapılan mescid); tevbe minellah (4/Nisa, 92): Allahtan bir tevbe (olarak, diyet, azat, aralıksız iki ay oruçla hataen cinayetin keffareti); vasiyye minellah (4/Nisa, 12): (Mirasla ilgili) Allahtan bir vasiyet/tavsiye;

    (devam etmekte olan Kur’anda Allah Teala çalışmamızın 4. ve sonuncu bölümünü oluşturmaktadır)

İlgili Yazılar